haa.whooo.hirap!
whew.
grabe.hinihingal pa ako.kakatapos ko pa lang kasi mag’icy tower.
opo.yung icy tower sa facebook.
yung di masyadong sikat na game.ahahahaha.
oa ano.hiningal pa.hehe.
(pero promise.totoo yan.peksman.mamatay man)
m(_ _)m
na’discover ko ang game na ito sa crush ko(dati)hehe.
clue:friend ko sya sa fb.eeeeeeeeng.haha.
yun nga.since crush ko ang naglalaro.na’curious ako sa game.
yung tipong…”ai gusto kong i’try yang game”.xemps…para maka’sipsip sa kanya.jeje.
kaso parang ayaw ko kasi baka mangulelat ako…mapa’hiya pa ako sa kanya.
shame.
[makalipas ang ilang months]:
wala na akong crush sa kanya
pero hindi pa rin ako naga’icy tower that time.hehe.
pero marami na akong friends na naglalaro nyan.huwaw.
dumagdag naman tuloy yung curiousity ko sa game.pero hindi pa rin ako naiinggit.bleeeh.
iba kasi ang aura ng icy tower eh.parang feeling ko talaga eh mangungulelat ako.
hai naku.naku.
tapos iyan.akala ko, walang icy tower forever.
hanggang sa mangyari ang isang di inaasahang pangyayari.
meron akong isang friend….na naging enemy.
kaya frienemy na kami.ahaha.
ayan.super adik pala yun sa icy tower….na’discover ko lang kung kelan naging enemies na kami.
since medyo inis ako sa kanya that time….ayan….sabi ng anino ko….”go rachelle….mag’icy tower ka!pataubin mo yan!whahahahaha” —->yan yung sabi ng anino ko.kaya sinunod ko naman.
at dyan na nga nagsimula ang journey ko sa icy tower
pero di pa dyan nagtatapos ang chika.hwoooop.
first time kong laruin yan.grabe.kalbaryo.
na’discover ko.tama pala yung hinala ko sa icy tower.
shucks.tama pala talaga….ampanget ng aura nya!
yun bang parang isang bahay na pagtinitigan mo eh parang haunted house tapos pagpasok mo eh mare’realize mo na tama ka pala talaga…haunted house nga!
ayun.parang ganyan yung icy tower sa akin.
pero hindi pa rin ako nag’give up….kasi nga….gusto kong matalo yung frienemy ko.hehe.
syangaps.yang icy tower pala….isa yang game na kung saan eh pataasan kayong floor na maaabot.what’s the thrill?ayun…biglang naguguho yung mga floors na kelangan mong apakan.
kaya kelangan…mabilis ka.eeeeeeeeeeng.
eh dyan pa naman ako mahina.sa pabilisan.nakow.
yun ngang first time kong paglaro nyan…ai susme….grabe.sigaw.sigaw.sigaw.
ahahaha.doon ko nailabas ang hidden talent ko…ang pagsigaw.
ang cute cute ko palang sumigaw.whahahahaha.tapos…with matching hingal pa hah.halhal.
ambabaw ko noh.nakaupo lang tapos sobra na sa pagsigaw && paghingal.
ai nakow.naka’upo ka lang…pagpapawisan ka rin.
eh pano…everytime na gagalaw yung character ko eh gumagalaw na rin ako.
(sinasabayan ba).
yun nga.kulelat talaga ako sa icy tower.ang tataas na ng floors na naabot nila.
tapos yung saken?kaawa-awa.
bumilib nga ako sa kanila eh….pati dun kay frienemy.
“matitibay ba ang mga puso neto kung kaya’t nakaabot sila sa ganyang floors?”
yan.yan yung sabi ko nung first day ko sa icy tower.
after 1day…nag’icy tower naman ako.hanggang sa dumagdag yung mga days….patuloy pa rin ako sa pag’icy tower.
tapos ngayon…hindi ko namalayan….5days na pala ang naka’lipas after nung first time kong mag’icy tower.5days na pala akong naga’icy tower.
at hindi na rin ako takot sa icy tower.yipeee.
hindi ko namamalayan…gumagaling na pala ako.
marami na akong tricks na kaya.
naaadik na nga ako eh.
feeling ko tuloy….professional icy tower player na ako.hehe.
at dyan nagtatapos ang aking story
lesson learned: tama pala talaga ang kasabihang….try and try until you succeed
ayieee.haha.uo.kasi.kung hindi dahil sa pagttyaga kong laruin yung game na ayaw ko…eh hindi ko madi’discover na “may natatago rin pala akong galing sa game na yan”….i mean, may pag-asa pa pala ako dyan.hehe.
ps:
- salamat nga pala sa isang kong friend sa facebook.nung mga kapanahunan kasi na baguhan pa lang ako sa icy tower, palagi nya akong kinukumusta sa paglaro nyan.tapos sabi nya pa saken….”face your fears”.hehe.’tol.salamat hah.barkada kang tunay.
- salamat din dun sa naging frienemy ko…(friends na ulit kami ngayon)hehe.kung hindi tayo naging frienemies….hindi sana ako makakapag’icy tower.
